Meluzyna, płótno, Paweł Zych

Opis

Meluzyna należy do najbardziej charakterystycznych i wyrazistych istot europejskiego folkloru, co zaowocowało również jej niezwykłą popularnością. Jest to postać o głowie, tułowiu i kibici młodej kobiety oraz gadzich dolnych częściach ciała – wężowym ogonie, a niekiedy i smoczych łapach. Bywa, że występuje również ze smoczymi skrzydłami.
Jako ludzko-gadzia hybryda wykazuje pewne podobieństwo do gadzio-ptasiego Bazyliszka, jest ono jednak dość odległe. Meluzyna odzyskuje niekiedy w pełni człowieczą postać, a funkcjonuje w świecie nie groźnych potworów, ale ludzi, z ich namiętnościami i rozczarowaniami. Jej natura ma więc zdecydowanie ludzki charakter, daleki od niebezpiecznych bestii, a tym bardziej demonów.
Zaliczamy ją więc do smoczego rodu jako dość daleką krewną i czynimy to poniekąd warunkowo, a bez wątpienia pozostaje w nim Meluzyna istotą najbardziej urodziwą…
Opowieść o owej istocie łączy w sobie wiele wątków znanych z europejskich podań i baśni: motyw nieszczęśliwej miłości oraz stałego lub czasowego zaklęcia bohatera w ciele zwierzęcia (w tym przypadku połowicznego), które bliska osoba bez złych intencji jeszcze utrwala.
Wszystkie te wątki występują także w historii smoka-zaklętego królewicza, który w świecie wężowych potworów pozostaje Meluzynie najbliższy.